Ιαπωνικό κυδώνι (90 φωτογραφίες): καλλιέργεια και φροντίδα

Το ιαπωνικό κυδώνι, ή genomeles, είναι ένα εξωτικό φυτό, μαγευτικό με την ομορφιά και το άρωμά του. Η Ιαπωνία θεωρείται η γενέτειρα του πολιτισμού, αλλά στην άγρια ​​φύση βρίσκεται επίσης στην Κίνα και την Κορέα. Διαθέτοντας υψηλά διακοσμητικά χαρακτηριστικά, το φυτό χρησιμοποιείται συχνά στη σχεδίαση τοπίου για τη δημιουργία φράχτων, συνθέσεων γκαζόν με πολυετή λουλούδια, περιγράμματα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί τα μεγάλα οφέλη της ωρίμανσης των φρούτων στα μέσα του φθινοπώρου. Περιέχουν ένα τεράστιο σύμπλεγμα βιταμινών και βιολογικά ενεργών συστατικών, λόγω του οποίου έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες, επηρεάζοντας ευεργετικά τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας την πίεση και εξουδετερώνοντας ιούς και μύκητες.

Το γονιδιωματικό είδος αντιπροσωπεύεται από πολλά κύρια είδη και έναν αριθμό υβριδίων, βάσει των οποίων δημιουργούνται πολλές ποικιλίες (περίπου 500). Διαχωρίζονται σύμφωνα με διάφορα χαρακτηριστικά: από το μέγεθος των θάμνων και των φρούτων, το σχήμα, το χρώμα των μπουμπουκιών κ.λπ. Ωστόσο, δεν μπορούν όλα να ριζωθούν στις κλιματολογικές συνθήκες μας, επομένως θα εξετάσουμε τους κύριους τύπους και ποικιλίες που είναι δημοφιλείς.

Αυτός ο διακοσμητικός θάμνος με ακανθωτούς βλαστούς, ύψους έως 3 μέτρων, έχει μια ενδιαφέρουσα ιδιότητα φυλλώματος για να αλλάξει το χρώμα του. Αρχικά πράσινο, με την πάροδο του χρόνου λαμπυρίζουν με κόκκινο χρώμα, και το φθινόπωρο γίνονται μωβ. Η άνθηση μπορεί να παρατηρηθεί για περίπου τρεις εβδομάδες στην περίοδο του Μαΐου. Τα λουλούδια είναι αρκετά μεγάλα, κόκκινα, καλύπτουν όμορφα τα κλαδιά. Πολλές ποικιλίες αυτού του είδους έχουν εκτραφεί, διαφέρουν σε απλά και διπλά λουλούδια διαφορετικών χρωμάτων.

Αυτό το είδος ονομάζεται επίσης «κυδώνι χαμηλό». Το μέγιστο ύψος αυτού του φραγκοσυκώδους θάμνου μπορεί να φτάσει τα 1,5 μ. Τα νεαρά φύλλα έχουν κοκκινωπό-χάλκινο χρώμα και στη συνέχεια γίνονται πράσινα. Φωτεινά, πορτοκαλί-κόκκινα λουλούδια ανθίζουν άφθονα την άνοιξη με μεγάλους μπουμπούκια.

Το Henomeles Katayansky είναι ένας αρκετά μεγάλος θάμνος που μεγαλώνει έως και 3 μέτρα με την πάροδο των ετών. Το ανοιξιάτικο μωβ φύλλωμά του γίνεται υπέροχο πράσινο το καλοκαίρι. Τέτοιο κυδώνι ανθίζει κάθε χρόνο τον Μάιο με πυκνά ροζ ή λευκά χιόνια μπουμπούκια.

Αυτό το είδος μπορεί να καυχηθεί για την αντοχή του στον παγετό και την υψηλή ανοσία του σε διάφορες ασθένειες, καθώς και μάλλον μεγάλους καρπούς, από τους οποίους παρασκευάζονται χυμοί και κονσέρβες.

Αυτός ο βαθμός κυδώνι είναι αρκετά ανθεκτικός στον παγετό. Η γέννησή του είναι το αποτέλεσμα της προσεκτικής εργασίας των κτηνοτρόφων. Αυτός είναι ένας πολύ θεαματικός διακοσμητικός θάμνος. Η πρωτοτυπία του έγκειται σε όμορφα φωτεινά ροζ ανοιχτά μπουμπούκια με λεπτές κίτρινες στήμονες, οι οποίες στη συνέχεια μετατρέπονται σε φρούτα που μοιάζουν με μήλα. Το Lady Pink χρησιμοποιείται συχνά από σχεδιαστές τοπίου για το σχεδιασμό διακοσμητικών συνθέσεων.

Η ποικιλία θεωρείται από τις πιο όμορφες. Έχει όμορφα διακοσμητικά κόκκινα λουλούδια με ηλιόλουστα κίτρινα στήμονες. Τις περισσότερες φορές, τέτοια ομορφιά φυτεύεται από τους κηπουρούς ως ζώντα σύνορα, καθώς οι θάμνοι δεν αναπτύσσονται ιδιαίτερα και δεν απαιτούν κλάδεμα.

Η καλλιέργεια είναι αρκετά δημοφιλής στους κηπουρούς, επειδή είναι εντελώς ανεπιτήδευτη και δεν απαιτεί προσεκτική συντήρηση. Παρ 'όλα αυτά, για να ηρεμήσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα με βίαια έντονα άνθη, ζουμερά φρούτα και να μην αρρωστήσετε, είναι απαραίτητο να τηρείτε ορισμένους κανόνες.

Ένα φυτό που είναι εγγενές στο Land of the Rising Sun είναι αρκετά φωτοφίλο. Στους κήπους, το κυδώνι πρέπει να φυτεύεται σε καλά φωτισμένες περιοχές. Εάν το έδαφος είναι λοφώδες, είναι καλύτερο να επιλέξετε τις νότιες και νοτιοδυτικές πλαγιές για φύτευση.Η θέση του σε σκοτεινές περιοχές σίγουρα θα επηρεάσει το μεγαλείο της ανθοφορίας και της καρποφορίας. Η κουλτούρα δεν φοβάται τις άμεσες κατευθυνόμενες ακτίνες του ήλιου, γεγονός που απλοποιεί σε μεγάλο βαθμό την επιλογή ενός τόπου για φύτευση.

Όχι λιγότερο από το φωτισμό, το ιαπωνικό κυδώνι λατρεύει τη θερμότητα, επομένως αναπτύσσεται ιδιαίτερα καλά σε περιοχές με ήπιο κλίμα. Αν και το φυτό είναι σε θέση να ανέχεται παγετούς, η μείωση της θερμοκρασίας στους -25 ° C κατά τη χειμερινή περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε κατάψυξη μπουμπουκιών και ετήσιων βλαστών που δεν θα καλύπτονται με χιόνι.

Το Quince είναι μια ανθεκτική στην ξηρασία καλλιέργεια, αλλά χρειάζεται μέτρια υγρασία κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και μετά τη μεταμόσχευση. Δεν πρέπει να επιτρέπεται η στασιμότητα του νερού στο έδαφος, κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά το ριζικό σύστημα.

Το ιαπωνικό κυδώνι απαιτεί μέτριο πότισμα, καθώς οι ρίζες του είναι αρκετά μεγάλες, μπορούν να φτάσουν σε βάθη έως 5 μέτρα και να παρέχουν ανεξάρτητα υγρασία στον θάμνο. Απαιτείται πιο προσεκτική στάση απέναντι στο πότισμα για νεαρά φυτά - πρέπει να πίνουν μία φορά κάθε δύο έως τρεις εβδομάδες. Τα ενήλικα φυτά ποτίζονται μία φορά κάθε δύο μήνες. Το πότισμα είναι ιδιαίτερα απαραίτητο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, καθώς και των ωοθηκών φρούτων. Όταν τα φρούτα ωριμάσουν, το πότισμα σταματά.

Δεδομένου ότι κατά τη φύτευση ενός φυτού στο έδαφος τοποθετούνται αρκετά θρεπτικά συστατικά, τον πρώτο χρόνο δεν χρειάζεται να κάνετε επιπλέον λίπανση. Αντίθετα, τα λιπάσματα μπορούν να κάψουν τις νέες ρίζες, προκαλώντας σημαντική ζημιά. Ορυκτά και οργανικά πρόσθετα προστίθενται στο δεύτερο μετά τη φύτευση. Η συμπλήρωση του ιαπωνικού κυδωνιού γίνεται στις αρχές της άνοιξης με κομπόστ, το οποίο τοποθετείται στον κορμό (αρκεί 1 κουβάς). Προστίθενται επίσης υπερφωσφορικά και 100 g λιπασμάτων ποτάσας. Καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, το φυτό τροφοδοτείται με υγρά λιπάσματα, συμπεριλαμβανομένων των περιττωμάτων πουλιών.

Το Quince είναι πολύ σπάνια άρρωστο και στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία. Κίνδυνος για τα φυτά είναι ιογενείς λοιμώξεις και διάφορα είδη μυκήτων, που εκδηλώνονται με κηλίδες φύλλων, παραμόρφωση, ξήρανση και αποσύνθεση. Σε αυτήν την περίπτωση, οι θάμνοι πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με foundationazole ή ένα αυτοπαρασκευασμένο υγρό χαλκού-σαπουνιού (10 l υγρού - 100 g vitriol).

Με την έναρξη της άνοιξης, το κυδώνι μπορεί να προσβληθεί από αφίδες ή άλλα παράσιτα που τρέφονται με το χυμό του. Για την καταστροφή τους, χρησιμοποιείται χημική επεξεργασία και ασβέστης.

Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να σημειωθεί ότι η κουλτούρα είναι πολύ δύσκολο να ανεχθεί τη μεταμόσχευση, οπότε χωρίς την ανάγκη να ενοχληθούν οι θάμνοι δεν αξίζει τον κόπο. Συνιστάται κατά την αρχική προσγείωση στο έδαφος να επιλέξετε ένα μόνιμο μέρος στη νότια πλευρά του χώρου. Σε ένα μέρος, ο θάμνος μπορεί να αναπτυχθεί έως και μισό αιώνα.

Κατά την αναφύτευση, η οποία πραγματοποιείται στα τέλη της άνοιξης, εκτός από τη σωστή επιλογή της τοποθεσίας, πρέπει να φροντίσετε το έδαφος. Η περιοχή πρέπει να ξεριζωθεί, να απαλλαγεί εντελώς από τα ζιζάνια, να προσθέσει στο χώμα, άμμο και λίπασμα.

Οι θάμνοι κυδώνι μπορούν να τοποθετηθούν μεμονωμένα, με τη μορφή μικρών ομάδων, κατά μήκος των άκρων των μονοπατιών του κήπου. Εάν υποτεθεί ομαδική καθίσματα, η απόσταση μεταξύ των φυτών πρέπει να είναι τουλάχιστον 80 cm και όταν τοποθετούνται στη σειρά - τουλάχιστον μισό μέτρο. Οι νέοι φυτεμένοι θάμνοι πρέπει να ποτίζονται άφθονα και να πασπαλίζονται με στρώμα στρώματος 3 εκατοστών.

Το ιαπωνικό κυδώνι δεν είναι δύσκολο να εξαπλωθεί από μόνο του. Για να αυξήσετε τον αριθμό της ποικιλίας που θέλετε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία από τις τέσσερις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην κηπουρική. Κάθε ένα από αυτά είναι προικισμένο με τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Έχοντας εξοικειωθεί με διαφορετικές τεχνολογίες, μπορείτε να επιλέξετε την πιο κατάλληλη επιλογή.

Η σπορά των σπόρων μπορεί να ονομαστεί ο πιο απλός και αξιόπιστος τρόπος. Το υλικό δεν είναι δύσκολο να συναρμολογηθεί μόνοι σας. Κατά την προετοιμασία ώριμων φρούτων για επεξεργασία, οι σπόροι πρέπει να αφαιρεθούν από τον πυρήνα.Ο πιο ευνοϊκός χρόνος για τη σπορά του ιαπωνικού κυδωνιού είναι το φθινόπωρο, οπότε οι σπόροι μπορούν να φυτευτούν στο έδαφος χωρίς καμία επεξεργασία. Εάν υποτίθεται ότι προσγειώνεται σε άλλη στιγμή, θα πρέπει να στρωματοποιηθούν, έχοντας σταθεί για τρεις μήνες σε ακατέργαστη άμμο σε θερμοκρασία + 3C. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ιαπωνικοί κυδώνι έχουν πολύ υψηλό ποσοστό βλάστησης - έως και 85%.

Η σπορά πραγματοποιείται σε δοχείο με προετοιμασμένο χώμα. Κατά τη φύτευση το φθινόπωρο, νεαροί βλαστοί την άνοιξη μεταμοσχεύονται στο ανοιχτό έδαφος. Εάν οι σπόροι σπέρθηκαν την άνοιξη, νεαρά φυτά φυτεύονται στον κήπο μέχρι το φθινόπωρο, αλλά για το χειμώνα καλύπτονται με φυλλώματα και κλαδιά ερυθρελάτης.

Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο των μοσχευμάτων, οι ποιοτικές ποικιλίες μπορούν να διατηρηθούν στο μέγιστο. Το κλάδεμα των μοσχευμάτων πρέπει να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, όταν υπάρχει ξηρός, μη ζεστός καιρός. Κάθε τμήμα πρέπει να έχει ένα ζεύγος εσωτερικών κωδικών. Είναι καλύτερα αν η λαβή θα έχει ένα μικρό (έως 1 cm) βλαστάρι ξύλου του περασμένου έτους, το οποίο θα διασφαλίσει την αξιοπιστία της ριζοβολίας. Κατά τον εμβολιασμό, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ένα διεγερτικό ανάπτυξης, στον οποίο το συλλεχθέν υλικό εμποτίζεται πριν από τη φύτευση. Προωθεί τη γρήγορη και αξιόπιστη ριζοβολία.

Στο τέλος της προκαταρκτικής προετοιμασίας, τα ιαπωνικά κυδώνια μοσχεύματα κάθονται υπό γωνία σε ένα δοχείο με χώμα αποτελούμενο από άμμο και τύρφη. Η ριζοβολία συμβαίνει μετά από 5-6 εβδομάδες. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό η θερμοκρασία του αέρα να μην είναι χαμηλότερη από + 20C, οπότε μπορείτε να κανονίσετε ένα θερμοκήπιο καλύπτοντας την προσγείωση με πολυαιθυλένιο ή γυαλί. Μετά τη βλάστηση των μοσχευμάτων (στις αρχές του φθινοπώρου) φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος.

Με αυτήν τη μέθοδο διάδοσης στο κάτω μέρος του θάμνου, επιλέγονται μακρύι βλαστοί και, γέρνοντάς τους σφιχτά στο έδαφος, καρφώνονται. Πάνω από αυτό είναι απαραίτητο να ρίχνουμε άφθονο ένα μικρό στρώμα εδάφους και νερού. Καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, τα σημεία στερέωσης των βλαστών πρέπει να ποτίζονται προσεκτικά και να ξεφλουδίζουν. Τα μεταμοσχευμένα φυτά παράγονται την επόμενη άνοιξη.

Το ιαπωνικό κυδώνι δίνει πολλούς ριζικούς απογόνους, έτσι ο θάμνος συχνά «απλώνεται» μόνος του εγκαίρως σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η ικανότητα του ριζικού συστήματος να συγκρατεί σταθερά το έδαφος κάνει το κυδώνι το πιο κατάλληλο φυτό για φύτευση σε πλαγιές.

Η υπέροχη ανάπτυξη των ριζών του θάμνου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναπαραγωγή. Αλλά αυτή η μέθοδος έχει τα μειονεκτήματά της: συχνά οι απόγονοι δεν ριζώνουν καλά και η πρώτη σοδειά μπορεί να απογοητεύσει με το μικρό μέγεθος του καρπού. Όμως, παρά το γεγονός αυτό, η διαίρεση του θάμνου χρησιμοποιείται ακόμη από τους κηπουρούς. Τα χωριστά μέρη πρέπει να φυτεύονται κάθετα σε προετοιμασμένους λάκκους, να ποτίζονται και να ξεσκονίζονται με ξέσματα για να διατηρείται επαρκής υγρασία του εδάφους.

Το ιαπωνικό κυδώνι χρησιμοποιείται ευρέως ως διακοσμητική και γόνιμη κουλτούρα. Η δημοτικότητά του οφείλεται στην απαράμιλλη ομορφιά της ανθοφορίας και την άφθονη συγκομιδή υγιών φρούτων. Καλλιεργείται σε φυτείες ενός και ομαδικού, σε πεζοδρόμια και γκαζόν, γίνεται μια πραγματική διακόσμηση οποιουδήποτε οικοπέδου. Προσφέρουμε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους διάφορους τύπους και ποικιλίες φυτών στην επιλογή φωτογραφιών μας. Ίσως σύντομα αυτό το όμορφο φυτό μελιού θα ανθίσει στον ιστότοπό σας. Απολαύστε την παρακολούθηση!