Pęcherzyca (70 zdjęć): rodzaje i opieka

Myśląc o posadzeniu tego wspaniałego przedstawiciela flory na własnej stronie lub w mieszkaniu, musisz początkowo zdecydować o celu tej decyzji: soczystych owocach do robienia doskonałych dżemów, kompotów i innych potraw kulinarnych lub godnej dekoracji ogrodu. Roślina ta pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej; została wprowadzona do Europy w XVII wieku i zyskała szeroką dystrybucję. Nazywany jest także peruwiańskim agrestem, ziemną wiśnią. O tym, czym są fizyki, a także o tym, jak się nimi opiekować i prowadzić rozmnażanie, omówimy to w naszym artykule!

Pęcherzyca ma wiele rodzajów i odmian, wśród których istnieją dwie główne grupy: jadalna i niejadalna. Te pierwsze obejmują gatunki takie jak „warzywo” i „truskawka”, a te drugie są ozdobne. Ponadto rośliny jadalne mają wiele innych odmian, z których każda ma swoje zalety. Teraz pierwsze rzeczy.

Gatunek ten charakteryzuje się odpornością na zimno, produktywnością, szybkim wzrostem, a także właściwościami leczniczymi. Reprodukuje się samoziarniście i jest stosunkowo bezpretensjonalny. Dość duże i soczyste owoce tej kultury nadają się do marynowania, przygotowywania zimowych sałatek, tworzenia własnych przypraw i dość ostre. Najczęstsze odmiany tej grupy to:

- „Ananas” z małymi soczystymi owocami, które można spożywać na świeżo;

- „Rodzynka” - karłowata, ale dość wczesna odmiana, owoce są często używane do gotowania duszonych owoców, dżemu;

„Columbus” jest ceniony za jagody, które są bogate w pierwiastki śladowe, witaminy i pektyny. Żniwa można spożywać zarówno świeże, jak i duszone owoce;

„Korolek to świetna opcja dla miłośników domowych win, ponieważ jego jagody są do tego doskonałe. Są również przetwarzane na kawior, dżemy, kandyzowane owoce.

Przede wszystkim odmiana cukiernicza jest bogata w pektyny. Jego nazwa mówi sama za siebie, ponieważ owoce rośliny są używane do przygotowania marmolady, słodyczy, pasztetów i innych produktów cukierniczych. Do uprawy w warunkach domowych najlepiej nadają się takie odmiany jak Korolek i Cukiernik.

Tego rodzaju siedzenia są jedną z ulubionych technik projektantów krajobrazu, ponieważ pięknie zdobią zacienione części ogrodu. Jego kwitnienie następuje wczesną jesienią, kiedy jasnopomarańczowe pudełka pąków, przypominające „chińskie lampiony” dojrzewają na tle zwykłego listowia. Wnętrza zdobią również gałęzie tak pięknej rośliny: ozdabiają ściany i drzwi wieńcami, umieszczają „lampiony” w akwarium bez wody i umieszczają je w ażurowych wazonach.

Dekoracyjny wygląd ma również jagody umieszczone w pudełku, ale są trujące i niejadalne. Istnieje kilka odmian: Alkekengi z pąkami czerwonego, pomarańczowego lub żółtego, Franche i Longifolia z kubkami orzechowymi.

Stworzenie kultury niezbędnego mikroklimatu, a także ciągła systematyczna opieka uratują go przed różnymi chorobami, zapewnią wysokiej jakości plon gatunków jadalnych i oszałamiające piękno ozdobnych. Konieczne jest rozpoczęcie dbania o roślinę od bardzo wczesnego okresu jej sadzenia, odżywiając ją niezbędnymi pierwiastkami śladowymi.

Kultura wewnętrzna najlepiej czuje się w oknach południowych, a także wschodnich i zachodnich, gdzie jest dużo światła. Dopuszczalne są również północne, jeśli nie ma innej opcji, ale konieczne jest zorganizowanie dodatkowego oświetlenia elektrycznego.

Na otwartych glebach roślina jest sadzona w półcieniu.

Pęcherzyca w otwartej glebie jest dość odporna na suszę i mróz. Może zimować nawet w temperaturze + 30 ° C. Podczas dojrzewania i wzrostu sadzonek temperatura powinna wynosić + 15 ... + 20.

W warunkach pokojowych optymalny zakres wynosi od +16 do +22 w ciągu dnia i + 10 ... + 12 w nocy. W wyższych temperaturach wydajność znacznie spadnie.

Optymalną wilgotność gleby dla tej rośliny wieloletniej uważa się za 70–80%, ale dopuszcza się również niższy wskaźnik. Najważniejsze jest, aby zapobiec wysychaniu ziemi. W warunkach pokojowych roślinę można dodatkowo spryskać podczas dojrzewania sadzonek, jeśli w pobliżu znajdują się urządzenia grzewcze. Pęcherzyca nie wymaga wilgotności powietrza.

Pęcherzyca woli obfity napój, ale niezbyt częsty. Z reguły procedura jest konieczna raz w tygodniu, a w porze suchej można ją powtarzać co drugi dzień. Również dobre podlewanie jest konieczne dla rośliny podczas sadzenia, a następnie reżim jest zmniejszony. Szczególnie ostrożnie musisz zwilżyć rozsady w doniczkach domowych, od krawędzi doniczki. Konieczne jest upewnienie się, że nie ma za dużo wody i nie nastąpi stagnacja. Jeśli ziemia mocno osiadła po podlaniu, możesz dodać glebę z góry. Gleba musi być zwilżona podczas wysychania. Podczas nalewania owoców ładowanie wilgoci można całkowicie anulować, aby uniknąć pękania jagód.

Górny opatrunek rozpoczyna się podczas sadzenia sadzonek i odbywa się co trzy tygodnie. Aby to zrobić, użyj roztworu odchodów ptaków w stosunku 1:20 lub dziewanny 1:10. Podlewanie taką kompozycją jest konieczne u samego korzenia, aby nie spalić młodych liści. Dla gatunków dorosłych przygotowuje się roztwór na bazie soli potasowej, superfosfatu i azotanu amonu. Każdy składnik należy pobrać w 15 g i rozcieńczyć w 10 l wody. Takie narzędzie wystarczy na 1 mkw. lądowanie.

W przypadku dorosłych roślin przebywających w pomieszczeniach można użyć sztyftów mineralnych lub karmić je co 10 dni uniwersalnymi nawozami.

Należy zauważyć, że ta kultura jest znacznie mniej podatna na choroby niż inni przedstawiciele gatunków ogrodowych, ale mimo to nadal istnieją pewne niebezpieczeństwa. Wśród najczęstszych chorób można wyróżnić:

1. „Mozaika” - typowa dla okazów, które nie są odpowiednio traktowane. Choroba otrzymała swoją nazwę od charakterystycznych objawów, które objawiają się kontrastowym plamistym zabarwieniem zielonych obszarów. W rezultacie wydajność jest znacznie zmniejszona. Roślinę należy natychmiast usunąć i spalić, ponieważ dziś nie ma lekarstwa, a miejsce wzrostu należy traktować roztworem nadmanganianu potasu.

2. „Czarna noga” zwykle uszkadza pęcherzycę we wczesnym stadium, jeśli występuje w warunkach wysokiej wilgotności. Choroba objawia się poczernieniem podstawy łodygi i dalszą śmiercią.

3. Fitosporoza to kolejna dolegliwość, która jest dość niebezpieczna podczas dojrzewania owoców, kiedy zaczynają pojawiać się na nich podskórne brązowe plamy. Oczywiście takie jagody nie nadają się do spożycia. Taką chorobę leczy się opryskając jednoprocentowym roztworem płynu Bordeaux.

Oprócz chorób kultura często cierpi na ataki szkodników, których jasnymi przedstawicielami są drutowce i niedźwiedzie. Te ostatnie dosłownie gryzą korzenie sadzonek, więc doświadczeni ogrodnicy sadzą roślinę w doniczce bez dna lub pierścienia z plastikowej butelki, zapewniając ochronę. W takim przypadku zakopane „ogrodzenie” powinno wznieść się kilka centymetrów nad ziemię. Aby zwalczyć wireworm, tworzone są doły, które są wypełnione słomą i pokryte deskami. Gdy owady tam dotrą, przynęta zostaje spalona.

Roślina musi być przesadzana co cztery lata w nowej, nawożonej glebie.Do przeszczepu pęcherzycy musisz wybrać jasne, słoneczne miejsce z lekką żyzną glebą, więc musi być dobrze rozluźnione i wykopane kilka tygodni przed sadzeniem. Możesz dodać popiół i próchnicę. Nie zaleca się sadzenia w miejscach, w których wcześniej uprawiano bakłażany, ziemniaki lub paprykę, aby zasadzona roślina nie przejmowała możliwych chorób swoich poprzedników. Podczas sadzenia należy obficie podlać roślinę, a następnie tę procedurę przeprowadza się przy suchej pogodzie.

Istnieje kilka sposobów rozmnażania rośliny - przez nasiona, sadzonki i procesy boczne. Warto również zwrócić uwagę na zdolność do rozproszenia kultury metodą sadzonkową. Przed zimą lub wczesną wiosną nasiona wysiewa się po prostu na otwartym terenie. Ciekawym faktem jest to, że takie sadzonki są znacznie zdrowsze i bardziej przyprawione niż domowe, ale owoce można zobaczyć znacznie później. Wystarczy jednorazowo zasiać pęcherzycę, w przyszłości samodzielnie zwiększy swoją liczbę poprzez samosiew.

Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiedni materiał i przygotować go do sadzenia w glebie. Jest pewien sekret, jak wybrać najlepszy z nich: konieczne jest obniżenie nasion do pięcioprocentowego roztworu soli. Te, które pojawiły się na powierzchni, należy wyrzucić, a te, które osiadły, należy zebrać, umyć czystą wodą i wysuszyć. Bezpośrednio przed siewem materiał należy krótko trzymać w lekko różowym roztworze nadmanganianu potasu.

Siew odbywa się w środku wiosny. Na glebie w odległości 25-30 cm tworzą się płytkie bruzdy. Nasiona układa się rzadko. Wraz z pojawieniem się pierwszych pędów konieczne jest ich przerzedzenie, aby sadzonki były w odległości co najmniej 30-40 cm od siebie, ponieważ roślina jest silnie rozgałęziona. W domu sadzonki rozwijają się dobrze w temperaturze + 15 ... + 18 i okresowej wentylacji. Możesz przenieść go na loggię lub balkon tylko wtedy, gdy zniknie zagrożenie mrozem. Możesz przeszczepić do sadzonek gleby po półtora miesiąca. Następnie należy zachować odpowiednią ostrożność.

Pełzający kłącze, umieszczony w płytkiej ziemi, ostatecznie tworzy pędy, których jest całkiem sporo. W okresie wiosenno-jesiennym należy je oddzielić (wykopać) od krzewu macierzystego wraz z częścią kłącza. Materiał jest następnie przesadzany do nowej, nawożonej i dobrze nawilżonej gleby.

Aby rozmnożyć pęcherzycę w ten sposób, musisz znaleźć na gałęziach krzaka i odciąć wierzchołki łodyg, które mają kilka rozwiniętych międzywęźli. Powstały materiał sadzi się w luźnej połowie gleby. Ważne jest, aby stworzyć warunki szklarniowe. Dlatego po raz pierwszy łóżko jest przykryte folią, ale nie ciągłą, ale perforowaną w celu zapewnienia wentylacji. Po pewnym czasie jest usuwany, podczas gdy konieczne jest zapewnienie ochrony przed bezpośrednim światłem słonecznym i dużą ilością picia na czas ukorzeniania sadzonek.

Oczywiście smak dojrzałych jadalnych jagód pęcherzycy nie może być przekazany przez zdjęcia, ale oferujemy podziwiać piękno tej cudownej rośliny w galerii zdjęć. Tutaj zebrano najróżniejsze rodzaje i odmiany, a także sposoby dekoracji działek ogrodowych i loggii domowych. Miłego oglądania!