Sukulenty (90 zdjęć): rodzaje, zasady opieki

Kalanchoe, aloes, kaktusy, gruba dziewczyna, Grubosz, agawa - te bezpretensjonalne rośliny znajdują się w prawie każdym domu i biurze, ale niewielu wie, że wszystkie należą do grupy sukulentów. Ta kategoria łączy gatunki charakterystyczne dla suchych regionów klimatycznych, które gromadzą wilgoć w zmodyfikowanych łodygach i liściach. Dzięki tej funkcji sukulenty przez długi czas nie wymagają podlewania, zachowując jednocześnie atrakcyjny wygląd. Estetyka i szybkość sprawiają, że są doskonałą opcją do projektowania wnętrz, tarasów, kwietników, a nawet skalistych zjeżdżalni alpejskich.

W tłumaczeniu z łaciny sukulent oznacza „soczysty” - tak można opisać wygląd przedstawicieli półpustynnej flory. W letniej porze deszczowej intensywnie zbierają wodę, dlatego tolerują suche zimy podrównikowe. Kilka rodzin klasyfikuje się jako sukulenty - w tym kaktus, crassulaceae, agawa, cynamon, lilia, euforbiec, rośliny aizoon. Ich egzotyczny kształt i jasne kwiaty w każdym otoczeniu wyglądają niezwykle atrakcyjnie, a umiejętność bez podlewania przez długi czas oszczędza czas i wysiłek w pielęgnacji tych kompaktowych terenów zielonych.

W najszerszej klasyfikacji sukulenty dzielą się na dwie kategorie: łodygę, z pogrubioną i często żebrowaną łodygą (kaktusy, euforbia) i liściastą, w której wilgoć gromadzi się w mięsistych liściach (Grubosz, aloes, młody i inni). Biologiczne cechy wszystkich tych roślin pozwalają im wchłaniać wodę z dowolnego możliwego źródła: długie korzenie czerpią ją z głębokich warstw gleby, procesy gruntowe zbierają rosę, puch na powierzchni jest przeznaczony do kondensacji kropel wilgoci z powietrza, a deszcz spływa gładkimi gładkimi liśćmi do wylotu . Wszystko to oznacza, że ​​goście z suchego klimatu nadal potrzebują życiodajnego podlewania i opryskiwania, ale należy to robić bardzo umiarkowanie i ostrożnie.

Uprawiane są gatunki wewnętrzne, dla których spadek nasłonecznienia i temperatury podczas spoczynku nie jest krytyczny. Najpopularniejsze sukulenty do wnętrz to wszelkiego rodzaju kaktusy, a także liczne nazwy Tolstyankovów, takie jak:

Eonium Zaokrąglony i lekko spiczasty wierzchołek liści Eonium z wyglądu przypomina wielowarstwowe kwiaty dalii lub róż. Ponadto mają całkowicie unikalne kolory - zielony gradient wzdłuż ząbkowanych krawędzi może być obszyty różowym lub czerwonym, występują również ciemne szkarłatne, czarne, cytrynowe, kremowo-zielone gatunki. Łodyga eonu pokojowego jest bardzo krótka, a liście są mocno dociśnięte do siebie, rosnąc naprzemiennie od środka do krawędzi.

Graptopetalum. Atrakcyjność tej rośliny polega głównie na jej niezwykłym kwitnieniu. Około maja-lipca z przysadzistej rozety z mięsistych liści pojawiają się gałązki z pięknymi pięciopłatkowymi „gwiazdkami”. Jasnożółte pręciki na długich nogach błyszczą pośrodku otwartych pąków, co nadaje kwitnącym kwiatom szczególny świąteczny urok. Ta ekstrawagancja trwa 2-3 tygodnie, a następnie soczysty powraca do standardowego wyglądu dla grubych kobiet.

Pachyphytum Grecka nazwa Pachyphytum oznacza „płaskowyż”, który naprawdę można uznać za główny znak tego sukulentu. Jego gęste liście w postaci wydłużonych i lekko spłaszczonych winogron pokryte są niebieskawą woskową powłoką, która zapobiega odparowaniu wilgoci.Roślina ma postać licznych procesów szyszynki, które są połączone krótkimi, usztywnionymi łodygami. Pachyphytum kwitnie wyraźnie, uwalniając małe różowawe pędy jak lekko zdeformowane uszy.

Aichrison. Ten soczysty jest również nazywany „drzewem miłości”. Z małymi ciemnozielonymi liśćmi, gałęziami w kształcie korony i gęstą łodygą naprawdę przypomina miniaturowe drzewo. Związki z romansem są prawdopodobnie spowodowane przez kształt listków w kształcie serca. W okresie wiosenno-letnim Aichrison pokryte jest bujną chmurą małych złotych kwiatów, które są bardzo podobne do wiech dziurawca zwyczajnego. Aby uformować koronę, drzewo jest regularnie przycinane, aw ciepłym sezonie potrzebuje regularnego podlewania małymi dawkami wody.

Monantes Duża liczba małych zielonych szyszek rosnących bezpośrednio z ziemi - to monantes. Podczas kwitnienia cienka czerwonawa łodyga z jasnożółtą „gwiazdą” na końcu unosi się ze środka każdego wylotu. Ten sukulent jest cenny ze względu na swoją miniaturę, a w kompozycjach stanowi interesujące tło dla większych roślin.

Grubosz. O wiele częściej roślina ta nazywana jest „gruboszem”, „drzewem szczęścia” lub „drzewem pieniędzy”. Zaokrąglone liście z żółtawym odcieniem wyglądają jak monety, dlatego ten sukulent jest uważany za amulet, który przyciąga finansowe bogactwo i dobrobyt do domu.

Brigamy. Jasna roślina w kształcie dłoni, znana jako „hawajska palma”, „wulkan palmowy”. Jesienią na zielonym szczycie pojawiają się żółte kwiaty gwiazdy, dzięki którym soczysty nabiera jeszcze bardziej egzotycznego wyglądu.

Portulakaria, lub „krzew słonia” to ozdobne mini-drzewo z bardzo silną, przypominającą drzewo łodygą o ciemnobrązowym kolorze. Faktycznie wywołuje skojarzenia z nogami słoni, ale niezliczone miniaturowe jasnozielone liście na tle grubej podstawy wyglądają bardzo kontrastowo.

Argyroderma, co w tłumaczeniu brzmi jak „srebrna skóra”, swoją nazwę zawdzięcza unikalnej kolorystyce. Zimny ​​zielonkawy odcień gęstych liści dzięki jasnoszarej woskowej powłoce wydaje się jeszcze bardziej tajemniczy. W kształcie roślina ta powtarza kamienie morskie - te same gładkie i spłaszczone owalnie, ale rozcięte w środku. W okresie kwitnienia liście lekko się otwierają, aw każdym z nich znajduje się niesamowita „aster” piękna o pomarańczowym, różowym lub jasnożółtym kolorze.

Lithopslub żywych kamieni, nie będzie od razu możliwe odróżnienie od kamyków. Szary, lekko nierówny kolor całkowicie ukrywa je w środowisku naturalnym. Sukulenty rozdają przynależność do królestwa roślin tylko podczas kwitnienia, kiedy jasne „stokrotki” w kolorach żółtym, pomarańczowym, różowym lub białym kwitną pośrodku zaokrąglonych półlistnych liści.

Kalanchoe, z bogatymi i bujnymi kwiatostanami, gwiazdami, często kupowanymi w prezencie lub po prostu do dekoracji wnętrza. Ten soczysty jest dobrze rozwinięty w zwykłych warunkach pokojowych, stabilnie toleruje zarówno nadmiar, jak i brak światła słonecznego. Sok Kalanchoe ma właściwości przeciwzapalne, gojące się i regenerujące rany, który jest szeroko stosowany w tradycyjnej medycynie i kosmetologii.

Haworthia. Ma mięsiste, ale wydłużone i skierowane na końce liści ząbkowane kolce na krawędziach lub drzewne białe kropki i „żebra” na całej zielonej powierzchni. Jednocześnie młode rośliny wyglądają dość spokojnie i z czasem stają się coraz bardziej „niesamowite”, kłujące. Dzięki egzotycznej fakturze haworthia może odpowiednio ozdobić każdą kompozycję kwiatową.

Sprowadzone z suchego klimatu sukulenty potrzebują dość surowych warunków wzrostu. Najmniejszy nadmiar komfortu, co dziwne, prowadzi te rośliny Spartan do utraty dekoracyjności, a nawet śmierci.

Kaktusy, grube kobiety i inni goście z pustynnych szerokości geograficznych pozytywnie reagują na obojętną postawę właścicieli - można je nawet zostawić w mieszkaniu bez nadzoru i podlewania, a po kilku miesiącach można je znaleźć w tym samym stanie. Ale sukulenty zadowolą się naprawdę pięknym kształtem i kwitnieniem tylko wtedy, gdy zapewnią im optymalny klimat zbliżony do naturalnego.

W przypadku wszystkich tych gatunków promienie słoneczne są niezbędne, chociaż na przykład zaleca się, aby Tolstyannikov nie był bezpośrednim, ale lekko rozproszonym światłem. Upalne upały preferują gatunki roślin pustynnych i górskich - kaktusy, aloes, Kalanchoe, krzewinki karłowate. Z tego powodu zaleca się hodować je na balkonach i parapetach po południowej stronie domu. Zimą sukulenty zaczynają odpoczywać, fotosynteza zwalnia, więc krótkie godziny dzienne nie stanowią dużego problemu, ale nie należy przestawiać roślin w ciemnym kącie.

Sukulenty potrzebują dobrej wentylacji dla prawidłowego rozwoju. Luźna skalista gleba powinna zapewniać dostęp powietrza do korzeni. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny dobrze reagują na wietrzenie pomieszczeń, a latem zaleca się ich sadzenie na klombie lub przynajmniej wyniesienie z doniczkami na balkon, werandę lub pod baldachimem. Pozytywny efekt wywiera naturalna wilgotność tlenu, z którego liście wchłaniają brakujące elementy.

Nadmiar wilgoci dla tej grupy botanicznej jest bardziej szkodliwy niż jej długotrwały brak, dlatego należy zachować umiar i ostrożność z wodą. Podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia, czyli od późnej wiosny do wczesnej jesieni, sukulenty należy podlewać 1-3 razy w tygodniu małymi porcjami. W okresie poza sezonem częstotliwość powinna wynosić około raz na półtora tygodnia, a zimą wystarczy jedno lub dwa skromne podlewania miesięcznie.

Latem optymalna temperatura w pomieszczeniu z kaktusami i podobnymi urządzeniami do przechowywania wilgoci to standardowe +25 ... + 30 ° C w ciągu dnia i + 15 ... + 20 ° C w nocy. Podczas uśpienia większość z tych roślin lubi się ochładzać, dlatego dopuszczalne jest obniżenie temperatury do + 5 ° C, chociaż odpowiednie są również normalne warunki pokojowe od + 15 ... + 20 ° C.

Każda materia organiczna jest kategorycznie przeciwwskazana dla sukulentów, ale przydatne będą nawozy mineralne z fosforem i potasem. Najlepiej jest kupić gotowy preparat na kaktusy i podlać je roślinami z częstotliwością wskazaną na opakowaniu w okresie wzrostu (wiosna-lato).

Istnieją cztery główne metody rozmnażania tej grupy roślin domowych: z nasion, z sadzonek, przez ukorzenienie części liści lub zwykłe oddzielenie filii.

Proces uprawy nasion jest najdłuższy i najbardziej pracochłonny, dlatego jest używany tylko przez profesjonalistów do uprawy nowych odmian. Hodowcy amatorzy ograniczają się do bardzo prostych metod wegetatywnych. Na przykład wystarczy wyciąć łodygę lub mięsisty kawałek liścia do wyschnięcia na 1-2 dni, potraktować odcinek stymulatorem wzrostu, a następnie pogłębić o 1,5–2,5 cm w piasku rzecznym, uprzednio podlewanym ciepłą wodą i pozostawić w jasnym miejscu 2-3 tygodnie na ukorzenienie. Części liści można czasem po prostu położyć na wilgotnej glebie bez zraszania - wkrótce w miejscu cięcia pojawią się korzenie, które same zaczną rosnąć.

Gleba dla sukulentów musi być uboga w materię organiczną, więc nie należy do niej dodawać torfu, czarnoziemu ani próchnicy. Najlepiej nadaje się mieszanka gliny i murawy, którą może dodatkowo ułatwić gruboziarnisty piasek rzeczny. W celu dodatkowej wentylacji zaleca się dodanie małych kamyków lub połamanych muszli morskich.

Z reguły „składniki” niezbędne dla roślin są układane w pojemniku w warstwach: kamyki lub inny drenaż na dnie, a następnie sama gleba, warstwa piasku i kamieni ponownie. Taka mozaika wygląda szczególnie imponująco w przezroczystych florariach.Aby sukulenty nie wydawały całej swojej energii na wzrosty korzeni, wybierają stosunkowo małe i zamknięte doniczki, sadząc je tylko w miarę wzrostu części ziemi co 1-3 lata.

Niezwykłe piękno i bezpretensjonalność sukulentów dają szeroki zakres ich zastosowania. Rośliny są w stanie ozdobić sąsiednie terytorium, będąc godnym elementem klombu lub ogrodu kwiatowego. Z ich udziałem tworzą najbardziej oryginalne kompozycje kwiatowe, w tym wspaniałe fito-ściany. Sukulenty wyglądają szczególnie elegancko w domowych florariach, które można wykonać niezależnie za pomocą kręconych pojemników. Wiele zdjęć z naszej galerii zdjęć zapozna Cię z odmianami tych interesujących i czasem zabawnych roślin. Miłego oglądania!